Hellpoint İncelemesi
Bir oyunu Souls benzeri yapan, yani FromSoftware'in çok popüler Dark Souls serisinin izinden giden bir kontrol listesi oluşturacak olsaydınız, Hellpoint ile neredeyse aynı görünen mermi noktaları elde edersiniz: labirent gibi bir dünyada yeniden doğma kontrol noktaları , geri alamadığınız sürece öldüğünüzde tüm paranın kaybedilmesi, hafif ve ağır saldırılarla yavaş ve metodik mücadele ve muazzam patron canavarlar tarafından noktalanan zorlu karşılaşmalar. Hepsi burada, daha iyisi ve daha kötüsü için, ancak ayrıntılı bilimkurgu ortamı ona kendine ait bir karakter veriyor ve kapsamlı böcekler aracılığıyla acı çekmeye büyük ölçüde değer veren güçlü bir savaş sistemi.
Başlangıçta, devasa bir uzay istasyonunda, şeytani varlıklara ve tanrısal varlıklara karşı kendinizi savunmak için bırakılmış, klonlanmış bir bedene düştünüz. Temel olarak, bu hemen merak uyandıran bilim kurgu evreninin potansiyelinin boşa harcanması gibi hissettiren tüm olay örgüsü bu. Gözden geçirebileceğiniz bazı kitaplar, okuyabileceğiniz mesaj terminalleri ve biraz lezzet katan kontrol istasyonlarında incelemek için burada burada bir avuç uyarı var, ancak Hellpoint’in hikaye anlatımının çoğu çevreleri ve düşmanları tarafından öneriliyor. Dark Souls'a çok benzer şekilde, size nadiren cevaplar verse de sürekli soru sormanıza yol açan, elle tutulur gerilim ve gizemle zengin bir dünya.
Hellpoint görsel olarak oldukça etkileyici. Bir yürüyüş yolundan çıkıp yıldızlara ve sarmal renklere bakan bir terasa çıktığımda, meşru bir şekilde durup birkaç dakikalığına bakıyordum. İç mekanlar, koyu ve yıpranmış tonları inanılmaz derecede iyi bir şekilde kontrastlayan parlak, çarpıcı renklerle benzer şekilde stilize edilmiştir. Bir anda, neredeyse zifiri karanlık bir koridorda, köşelerden size sallanan düşmanlarla karşılaşabilirsiniz ve sonra, bifrosttan Asgard'a doğru yürüyormuşsunuz gibi hissedeceksiniz. Yine de, renk paletlerindeki ve aydınlatmadaki dramatik dalgalanmalara rağmen, hepsi tutarlı ve uyumlu hissediyor. Bir tasarım perspektifinden dünya binasına çok fazla sevgi ve özen gösterildi ve bu beni daha fazlasını görmeyi ve öğrenmeyi son derece meraklandırıyor - bu da bir yan etki olarak gerçek bir hikayenin eksikliğinin altını çiziyor.
Bir oyunu Souls benzeri yapan, yani FromSoftware'in çok popüler Dark Souls serisinin izinden giden bir kontrol listesi oluşturacak olsaydınız, Hellpoint ile neredeyse aynı görünen mermi noktaları elde edersiniz: labirent gibi bir dünyada yeniden doğma kontrol noktaları , geri alamadığınız sürece öldüğünüzde tüm paranın kaybedilmesi, hafif ve ağır saldırılarla yavaş ve metodik mücadele ve muazzam patron canavarlar tarafından noktalanan zorlu karşılaşmalar. Hepsi burada, daha iyisi ve daha kötüsü için, ancak ayrıntılı bilimkurgu ortamı ona kendine ait bir karakter veriyor ve kapsamlı böcekler aracılığıyla acı çekmeye büyük ölçüde değer veren güçlü bir savaş sistemi.
Başlangıçta, devasa bir uzay istasyonunda, şeytani varlıklara ve tanrısal varlıklara karşı kendinizi savunmak için bırakılmış, klonlanmış bir bedene düştünüz. Temel olarak, bu hemen merak uyandıran bilim kurgu evreninin potansiyelinin boşa harcanması gibi hissettiren tüm olay örgüsü bu. Gözden geçirebileceğiniz bazı kitaplar, okuyabileceğiniz mesaj terminalleri ve biraz lezzet katan kontrol istasyonlarında incelemek için burada burada bir avuç uyarı var, ancak Hellpoint’in hikaye anlatımının çoğu çevreleri ve düşmanları tarafından öneriliyor. Dark Souls'a çok benzer şekilde, size nadiren cevaplar verse de sürekli soru sormanıza yol açan, elle tutulur gerilim ve gizemle zengin bir dünya.
Hellpoint görsel olarak oldukça etkileyici. Bir yürüyüş yolundan çıkıp yıldızlara ve sarmal renklere bakan bir terasa çıktığımda, meşru bir şekilde durup birkaç dakikalığına bakıyordum. İç mekanlar, koyu ve yıpranmış tonları inanılmaz derecede iyi bir şekilde kontrastlayan parlak, çarpıcı renklerle benzer şekilde stilize edilmiştir. Bir anda, neredeyse zifiri karanlık bir koridorda, köşelerden size sallanan düşmanlarla karşılaşabilirsiniz ve sonra, bifrosttan Asgard'a doğru yürüyormuşsunuz gibi hissedeceksiniz. Yine de, renk paletlerindeki ve aydınlatmadaki dramatik dalgalanmalara rağmen, hepsi tutarlı ve uyumlu hissediyor. Bir tasarım perspektifinden dünya binasına çok fazla sevgi ve özen gösterildi ve bu beni daha fazlasını görmeyi ve öğrenmeyi son derece meraklandırıyor - bu da bir yan etki olarak gerçek bir hikayenin eksikliğinin altını çiziyor.
