A Way Out, hem hapishaneden kaçma teması ile hem de çift kişi oynanabilir bir oyun olması sebebiyle beni en baştan etkilemişti. Ben de, oyunu hızlıca indirip hemen kardeşime bunu oynayacağız dedim. Geçtik konsolun başına ve hikayemiz o anda başladı.
Not 1: Oyun içi görsel eklemeyeceğim. Bunun sebebi şu, oyun uzun soluklu bir oyun değil. Aynı zamanda belirli bir hikaye üzerinden ilerliyor, yani oyunu oynamayan biri veya belirli bir yerde kapatmış birisi için spoiler içerme şansı gerçekten yüksek. Bu sebeple oyun içi görsel olmayacak, üzgünüm
Not 2: Diğer yazılarıma göre biraz daha kısa bir yazı olma ihtimali var, hikaye hakkında konuştuğum kısım tamamen spoiler içerisinde olacak. Yani ben hikayeden spoiler yemek istemiyorum usta, içimden sana küfür etmeye hiç niyetim yok diyorsanız, spoiler kısmını açmamanız en büyük tavsiyemdir. Onun dışında yazılacak yazı tamamen görsel hikaye anlatımı, hikayenin spoilersız gidişatı ve nasıl gittiği, oynanış olarak beğenip beğenmediğimi anlattığım bir yazı olacak. Şimdiden iyi okumalar.
Öncelikle ilk konuyu ele alalım, hikaye güzel mi, oynamaya değer mi?
Arkadaşlar, hikaye gerçekten güzel. Hikayenin gidişatlarında pek fazla kopukluk yaşamadım, oyuncuya iyi bir şekilde aktarılmış ancak belirtmemiz gereken bir kısım var. Hikaye hızlı ilerliyor. Yani örneğin X sahnesinden Y sahnesine geçişte, aralardaki kısımları oynamıyorsunuz ve sanki kendiliğinden halledilmiş gibi oluyor. Açık evren bir oyun olmaması, her ne kadar ortam açık gibi görünse de seviye tabanlı bir oyun olması (burada bahsedilen seviye oyunun ortamıyla alakalı. Örneğin hapishanenin avlusunda gezmek seviye 1, hücrede gezmek seviye 2 gibi düşünün. Açık evren temaasından çok daha dar, bu yüzden seviye tabanlı olark kullandım.) sebebiyle sahneler arasındaki geçişler ve oyundaki ilerleyiş hızlı olabiliyor. Ancak bu hızlılık, hikaye arasında kopmaya sebep olmuyor. Şöyle diyebilirim, hikayede en gereksiz kısımlar bir anda geçilmişte, en gerekli kısımları oynuyorsunuz gibi. Kısacası hikaye gerçekten güzel ve ilgi çekici.
Peki Canberk Bey oyunun hikayesinin işlenmesi bir yana, karakterlerin hikayesi var mı ve derinlerine iniliyor mu?
Karakterlerin hikayesinin derinlerine iniliyor, ancak aşırı bir derinlik söz konusu değil. Neden hapishanede olduklarına dair geçmişlerine iniliyor. Bunların işlenişi güzel olmuş, flashback (geriye dönüş) atarak hikayeler anlatılıyor. Hikayenin anlatım biçimi, geçmişe dönüş biçimi gerçekten güzel olmuş. Beğendiğim yönlerinden birisi oldu oyunun.
Oyun için iki ekran bölünmüş olarak oynamak zorunlu diyorlar, ne diyorsun?
Kesinlikle olması çok güzel olmuş. Oyunu asıl güzelleştiren sistem de bu olmuş zaten. Vincent sol ekranda, Leo sağ ekranda oynanıyor. Leo’nun önemli bir sahnesi olduğunda ekran bir anda sola doğru büyüyor ve sadece Leo’nun oynamasına izin veriliyor örneğin. Ya da ekran üçe bölünebiliyor, farklı farklı açılardan oyunu izlemek mümkün oluyor. Gerçekten çok güzel ayarlanmış, ekranın ikiye bölünmesi düşünülen kadar kötü bir olay değil (internette bundan yakınanlar olmuş, eğer aramızda da varsa diyerek ekstra olarak belirtme gereği duydum.).
Oynanış ne alemde? Çift kişi oynamak sadece iki ayrı ekrandan bakmaktan ibaret mi?
Hayır arkadaşlar. Zaten asıl güzellik burada başlıyor. Örneğin yüksek bir duvar düşünün, buraya çıkmanız gerek. Bu bağlamda oyunda şöyle bir sistem var, bir karakter gidip duvara sırtını dayıyor, öbürü onun omzundan duvara tırmanıyor ve elini yukardan uzatarak altta kalanı yukarı çıkarıyor. Oyun çift kişi oynanması sebebiyle çoğu harekette çift kişi işleniyor.
Spoiler:
Bunun dışında, her seviyede farklı şeyler yapıyorsunuz beraber. Hapishaneden kaçmayla başlayan hikayenizde her bir görev ortak ve oynanışı gerçekten çok eğlenceli. Beraber bir şeyler yapmak, ikinci oyuncuyla koordine olarak oynamak oyunu eğlenceli kılan kısımlardan olmuş.
Hikaye hakkında görüşlerin nedir?
Spoiler:
Sonuç olarak, oyunu tavsiye eder misin?
Evet arkadaşlar, oyunu tavsiye ederim. Oynayacak bir arkadaşınız varsa alın oynayın. Çok fazla zamanınızı yemeyecektir. Ara sıra oyunda gelen beyzbol, at nalı atma yarışı dışında zaman yiyen bir şey yok. Onlar da oyunun içine eklenmiş küçük oyunlar, arkadaşınızla yarışma imkanı sunuyor size. Grafikler, oynanış, hikaye, hikayenin anlatımı gerçekten güzel olmuş. Alın, oynayın.
Spoiler:
Not 1: Oyun içi görsel eklemeyeceğim. Bunun sebebi şu, oyun uzun soluklu bir oyun değil. Aynı zamanda belirli bir hikaye üzerinden ilerliyor, yani oyunu oynamayan biri veya belirli bir yerde kapatmış birisi için spoiler içerme şansı gerçekten yüksek. Bu sebeple oyun içi görsel olmayacak, üzgünüm
Not 2: Diğer yazılarıma göre biraz daha kısa bir yazı olma ihtimali var, hikaye hakkında konuştuğum kısım tamamen spoiler içerisinde olacak. Yani ben hikayeden spoiler yemek istemiyorum usta, içimden sana küfür etmeye hiç niyetim yok diyorsanız, spoiler kısmını açmamanız en büyük tavsiyemdir. Onun dışında yazılacak yazı tamamen görsel hikaye anlatımı, hikayenin spoilersız gidişatı ve nasıl gittiği, oynanış olarak beğenip beğenmediğimi anlattığım bir yazı olacak. Şimdiden iyi okumalar.
Öncelikle ilk konuyu ele alalım, hikaye güzel mi, oynamaya değer mi?
Arkadaşlar, hikaye gerçekten güzel. Hikayenin gidişatlarında pek fazla kopukluk yaşamadım, oyuncuya iyi bir şekilde aktarılmış ancak belirtmemiz gereken bir kısım var. Hikaye hızlı ilerliyor. Yani örneğin X sahnesinden Y sahnesine geçişte, aralardaki kısımları oynamıyorsunuz ve sanki kendiliğinden halledilmiş gibi oluyor. Açık evren bir oyun olmaması, her ne kadar ortam açık gibi görünse de seviye tabanlı bir oyun olması (burada bahsedilen seviye oyunun ortamıyla alakalı. Örneğin hapishanenin avlusunda gezmek seviye 1, hücrede gezmek seviye 2 gibi düşünün. Açık evren temaasından çok daha dar, bu yüzden seviye tabanlı olark kullandım.) sebebiyle sahneler arasındaki geçişler ve oyundaki ilerleyiş hızlı olabiliyor. Ancak bu hızlılık, hikaye arasında kopmaya sebep olmuyor. Şöyle diyebilirim, hikayede en gereksiz kısımlar bir anda geçilmişte, en gerekli kısımları oynuyorsunuz gibi. Kısacası hikaye gerçekten güzel ve ilgi çekici.
Peki Canberk Bey oyunun hikayesinin işlenmesi bir yana, karakterlerin hikayesi var mı ve derinlerine iniliyor mu?
Karakterlerin hikayesinin derinlerine iniliyor, ancak aşırı bir derinlik söz konusu değil. Neden hapishanede olduklarına dair geçmişlerine iniliyor. Bunların işlenişi güzel olmuş, flashback (geriye dönüş) atarak hikayeler anlatılıyor. Hikayenin anlatım biçimi, geçmişe dönüş biçimi gerçekten güzel olmuş. Beğendiğim yönlerinden birisi oldu oyunun.
Oyun için iki ekran bölünmüş olarak oynamak zorunlu diyorlar, ne diyorsun?
Kesinlikle olması çok güzel olmuş. Oyunu asıl güzelleştiren sistem de bu olmuş zaten. Vincent sol ekranda, Leo sağ ekranda oynanıyor. Leo’nun önemli bir sahnesi olduğunda ekran bir anda sola doğru büyüyor ve sadece Leo’nun oynamasına izin veriliyor örneğin. Ya da ekran üçe bölünebiliyor, farklı farklı açılardan oyunu izlemek mümkün oluyor. Gerçekten çok güzel ayarlanmış, ekranın ikiye bölünmesi düşünülen kadar kötü bir olay değil (internette bundan yakınanlar olmuş, eğer aramızda da varsa diyerek ekstra olarak belirtme gereği duydum.).
Oynanış ne alemde? Çift kişi oynamak sadece iki ayrı ekrandan bakmaktan ibaret mi?
Hayır arkadaşlar. Zaten asıl güzellik burada başlıyor. Örneğin yüksek bir duvar düşünün, buraya çıkmanız gerek. Bu bağlamda oyunda şöyle bir sistem var, bir karakter gidip duvara sırtını dayıyor, öbürü onun omzundan duvara tırmanıyor ve elini yukardan uzatarak altta kalanı yukarı çıkarıyor. Oyun çift kişi oynanması sebebiyle çoğu harekette çift kişi işleniyor.
Spoiler:
Oyun içerisinde çoğu bölümü zaten çift kişi oynamanızın sebebi var. Örneğin, biriniz polislerin dikkatini dağıtırken öbürünüz eşya çalmaya gidiyor. Biriniz polisleri izlerken öbürünüz tuvaletin demirlerini kesiyor gibi. Çift kişi oynanmasının zorunlu olmasının sebebi, her şeyi iki kişi yapıyor olmanız. Bazı kapıları bile iki kişi açmak zorundasınız. Tek başınıza gücünüz yetmiyor.
Bunun dışında, her seviyede farklı şeyler yapıyorsunuz beraber. Hapishaneden kaçmayla başlayan hikayenizde her bir görev ortak ve oynanışı gerçekten çok eğlenceli. Beraber bir şeyler yapmak, ikinci oyuncuyla koordine olarak oynamak oyunu eğlenceli kılan kısımlardan olmuş.
Hikaye hakkında görüşlerin nedir?
Spoiler:
Hikaye hakkında görüşlerim güzel bir kurgusu olduğu yönünde. Özellikle sonunda içerdiği ters köşe sayesinde baya mest oluyorsunuz oyunu oynarken. Oynanış kısmı çok uzun soluklu değil, orta diyebilirim. Genelde farklı bir şeyler yapmıyorsunuz hikayenin dışında çıkacak. Dediğim gibi açık evren temasına göre oldukça dar olduğu için, belirli şeyleri yaptıktan sonra diğer seviyeye geçiş sağlanıyor. Özellikle sonu, gerçekten muazzam. Sırf sonu için bile oynanabilir bir oyun. Ah be Vincent, yapılır mıydı bu Leo’ya? ☹
Sonuç olarak, oyunu tavsiye eder misin?
Evet arkadaşlar, oyunu tavsiye ederim. Oynayacak bir arkadaşınız varsa alın oynayın. Çok fazla zamanınızı yemeyecektir. Ara sıra oyunda gelen beyzbol, at nalı atma yarışı dışında zaman yiyen bir şey yok. Onlar da oyunun içine eklenmiş küçük oyunlar, arkadaşınızla yarışma imkanı sunuyor size. Grafikler, oynanış, hikaye, hikayenin anlatımı gerçekten güzel olmuş. Alın, oynayın.
Spoiler:
Vincent oynayana sinirlenmeyin oyun sonunda ☹